วิธีอ่านคนในห้อง (How to Read Any Room) เน้นการสังเกตความเบี่ยงเบนในพฤติกรรมที่บ่งบอกถึงความสบายใจ (Comfort) หรือความไม่สบายใจ (Discomfort) โดยได้รับแรงบันดาลใจจาก โจ นาวาร์โร (Joe Navarro) อดีตเจ้าหน้าที่ FBI:

ภาพนี้แนะนำว่า การอ่านภาษากายเป็นทักษะที่สำคัญ โดยแบ่งการสังเกตออกเป็น 5 ส่วนหลักๆ ดังนี้:

1. ดวงตา (Eyes)

   • ความสบายใจ:
     • สบตา (Making eye contact): การมองตาคู่สนทนาเป็นสัญญาณของความมั่นใจและความเปิดเผย
     • ยิ้มด้วยตา (Smiling with one's eyes): รอยยิ้มที่จริงใจมักจะแสดงออกทางดวงตาด้วย ทำให้รอบดวงตาดูหยีลงเล็กน้อย
   • ความไม่สบายใจ:
     • การปิดกั้นสายตา (Eye-blocking): พฤติกรรม เช่น การหรี่ตา การปิดตา หรือการใช้มือบัง/ป้องดวงตา อาจบ่งบอกถึงความรู้สึกไม่สบายใจ ไม่เห็นด้วย หรือพยายามประมวลผลข้อมูลที่ไม่น่าพอใจ

2. มือ (Hands)

   • ความสบายใจ:
     • ใช้มือประกอบการพูด (Speaking with hands): การใช้ท่าทางมืออย่างเหมาะสมขณะพูด ช่วยเสริมการสื่อสารและแสดงความกระตือรือร้น
     • ท่ามือทรง " steeple" (ปลายนิ้วประกบกัน): การนำปลายนิ้วของทั้งสองมือมาแตะกันเป็นรูปคล้ายหลังคาโบสถ์ มักแสดงถึงความมั่นใจและความคิดที่ชัดเจน
   • ความไม่สบายใจ:
     • บีบมือ/ขยำมือ (Handwringing): การนำมือมาบีบหรือขยำกันไปมา เป็นสัญญาณของความกังวล ความเครียด หรือความไม่สบายใจ
     • ซ่อนมือ (Hiding hands): การเก็บมือไว้ด้านหลัง ซุกในกระเป๋า หรือซ่อนไว้ใต้โต๊ะ อาจบ่งบอกถึงความไม่มั่นใจ ความประหม่า หรือในบางกรณีอาจเป็นสัญญาณของการพยายามปิดบังบางสิ่ง (อาจเป็นการหลอกลวง)

3. ริมฝีปาก (Lips)

   • ความสบายใจ:
     • ยิ้มอย่างอ่อนโยน (Smiling gently): รอยยิ้มที่ดูผ่อนคลาย เป็นธรรมชาติ
     • ริมฝีปากผ่อนคลาย (Lips relaxed): ริมฝีปากอยู่ในลักษณะปกติ ไม่เกร็ง
   • ความไม่สบายใจ:
     • เม้มปาก (Pursed together): การเม้มริมฝีปากแน่น อาจเป็นสัญญาณของความไม่เห็นด้วย ความโกรธที่เก็บกด หรือความเครียด
     • ริมฝีปากหายไป (Disappearing): การเม้มปากจนแทบมองไม่เห็นริมฝีปาก เป็นสัญญาณที่ชัดเจนยิ่งขึ้นของความรู้สึกเชิงลบ

4. เท้า (Feet)

   • ความสบายใจ:
     • เท้านิ่ง (Feet still): เท้าอยู่นิ่ง ไม่ขยับไปมามากนัก
     • ชี้ไปทางคู่สนทนา (Pointing towards someone): โดยไม่รู้ตัว เท้าของเรามักจะชี้ไปในทิศทางที่เราสนใจหรืออยากจะไป
     • ไขว่ห้าง (Crossed legs): ในบริบทที่ผ่อนคลาย การนั่งไขว่ห้างอาจเป็นสัญญาณของความสบายใจ (แต่ต้องดูบริบทอื่นประกอบ)
   • ความไม่สบายใจ:
     • เท้าขยับมาก (Feet moving a lot): การขยับเท้าไปมา กระดิกเท้า หรืออยู่ไม่สุข บ่งบอกถึงความประหม่า ความกังวล หรือความต้องการที่จะออกจากสถานการณ์นั้น
     • ชี้ออกไปทางอื่น (Pointing away): เท้าที่ชี้ไปทางประตูหรือทางออก อาจหมายความว่าคนนั้นอยากจะไปจากตรงนั้นแล้ว
     • เคาะหรือเขย่าเท้า (Tapping or bouncing): เป็นอาการที่แสดงถึงความเบื่อหน่าย ความอดทนต่ำ หรือความกังวล

5. ท่าทาง (Posture)

   • ความสบายใจ:
     • ยืน/นั่งตัวตรงผ่อนคลาย (Standing straight relaxed): ท่าทางที่ดูมั่นคงแต่ไม่เกร็ง แสดงถึงความมั่นใจและสบายใจ
     • หันหน้าเข้าหาคู่สนทนา (Facing someone): การหันลำตัวเข้าหาคนที่คุยด้วย แสดงถึงความใส่ใจและความเปิดกว้าง
     • โน้มตัวเข้าหา (Leaning in): การโน้มตัวเข้าหาเล็กน้อย แสดงถึงความสนใจในสิ่งที่อีกฝ่ายพูด
   • ความไม่สบายใจ:
     • ห่อไหล่/หลังค่อม (Slouching): ท่าทางที่ดูหมดแรงหรือห่อตัว อาจแสดงถึงความไม่มั่นใจ ความเหนื่อยหน่าย หรือความรู้สึกพ่ายแพ้
     • หันลำตัวหนี (Turning body away): การบิดหรือหันลำตัวออกจากคู่สนทนา เป็นสัญญาณของการปิดกั้น ไม่สนใจ หรืออยากออกจากวงสนทนา
     • เอนตัวหนี (Leaning away): การเอนตัวออกจากคู่สนทนา แสดงถึงความไม่เห็นด้วย ความไม่สบายใจ หรือการสร้างระยะห่าง

ภาพนี้สรุปว่า การสังเกตสัญญาณเหล่านี้จะช่วยให้เข้าใจความรู้สึกที่แท้จริงของคนรอบข้างได้ดีขึ้น ซึ่งเป็นทักษะที่มีประโยชน์อย่างยิ่งในการสื่อสารและสร้างความสัมพันธ์ และปิดท้ายด้วยชื่อ Ben Meer ซึ่งน่าจะเป็นผู้สร้างสรรค์อินโฟกราฟิกนี้ครับ